اِسکات آدام خالق کارتون دیلبِرت کارت اعتباری را “مخدر دنیای مالی” توصیف میکند: “استفاده از کارت اعتباری یک راه بیهزینه برای شادی مقطعی است، اما یکدفعه به خودتان میآیید و میبینید که به خرید کفش از فروشگاه نورثروم (یک فروشگاه زنجیرهای در ایالات متحده که به فروش کالاهای گران قیمت معروف است) معتاد شدهاید”.
کارت اعتباری: نوعی کارت بانکی است که دارنده آن میتواند از محل اعتباری که به وی از سوی بانک تخصیص داده شده است، با سقف مشخص، بهاء کالا و خدمات مورد نیاز خود را پرداخت کند. بسته به نوع کارت اعتباری صادر شده، در سررسیدهای معیت برای مشتری صورت حساب ارسال میشود. مشتری طی مدت زمانی که <<مهلت پرداخت صورت حساب>> خوانده میشود، نسبت به پرداخت بدهی خرید خود اقدام میکند. با توجه به اینکه نرخ بهره کارتهای اعتباری، بالاست هرچه میزان خرید، بیشتر یا زمان بازپرداخت، طولانیتر باشد هزینههای تحمیل شده به دارنده کارت اعتباری، بیشتر است.
بدهی کارت اعتباری خیلی خوب است اما نه برای شما که از آن استفاده میکنید؛ این کارت فقط و فقط برای وام دهنده خوب است. کارتهای اعتباری، راحتی شگفت آوری به ارمغان میآورند. اما هر چیز خوبی محدودیتهایی هم دارد. محدودیت کارتهای اعتباری سقف اعتبار آنها نیست. تنها محدودیت معقول برای کارتهای اعتباری آن است که بدهی آن، صفر باشد!
کارت اعتباری گمراهکننده و فریبدهنده است. استفاده از کارت اعتباری به راحتی و به سادگی شما را به سراشیبی قرض و بدهی سنگین میاندازد. بانک از شما نمیخواهد بدهیتان را کامل و یکجا پرداخت کنید، بلکه با مهربانی و بخشندگی به شما اجازه میدهد پرداختهای ماهانه اندکی داشته باشید. این روال ادامه پیدا میکند و تعهدات شما به بانک افزایش مییابد تا زمانی که نامهای از بانک دریافت میکنید مبتنی بر اینکه بدهیهایتان خیلی بالا رفته و نرخ بهره مربوط به بدهی شما هم افزایش یافته است. در این شرایط شما باید به جای دریافت پول از بانک، بدهیهای خود را از بانک پرداخت کنید. شما در این مرحله تنها یک بدهکار نیستید بلکه وارد دردسر شدهاید چرا که اگر نتوانید خواسته بانک را برآورده کنید بانک اقدامات قانونی خود را علیه شما انجام میدهد. بنابراین آگاه باشید! هرگز، هرگز، هرگز بدهی کارت اعتباری ایجاد نکنید.